czwartek, 30 marca 2017

                                CESARSTWO RZYMSKIE     

Cesarstwo oficjalnie przyjęło się dzielić na dwa okresy: pryncypat (od 27 roku p.n.e. do schyłku III wieku n.e.) i dominat (od IV do 476 roku n.e.).
Pierwszy ustrój ukształtowany został przez Oktawiana Augusta, bratanka Cezara. Zbudował on specyficzny ustrój polityczny, w którym to cesarz skupił pełnię władzy, przy pozorach zachowania instytucji republikańskich. Miało to przede wszystkim na celu uniknięcie pozorów powrotu do „znienawidzonej” monarchii. Oktawian August powiększył posiadłości państwa o Recję i Noricum (15 rok p.n.e.). Po jego śmierci cesarze rzymscy opierali swą władzę na wojsku i pretorianach (którzy często wybierali i obalali władców). W I n.e. Rzym zajął część Brytanii, w II wieku – Dację i Arabię.
W czasie pryncypatu w państwie rzymskim rządziły cztery wielkie dynastie: Julijsko-klaudyjska, Flawijska, Antoninów i Sewerów (syryjska), a dominatu 3 mniejsze: Konstantyńska, Walentyniańska i Teodozjańska.
Po zwycięstwie Oktawian stał się jedynym imperatorem. W roku 29 p.n.e. wprowadził nowy cenzus polityczny, na mocy którego w senacie zasiadali wyłącznie jego stronnicy; on sam stał się princeps senatus. 16 stycznia 27 roku p.n.e. senat rzymski przyznał mu na wniosek Plankusa tytuł Augusta. W ten sposób Oktawian stał się pierwszym cesarzem rzymskim, jakkolwiek przy zachowaniu wszelkich pozorów ciągłości ustroju republikańskiego (np. sprawował wielokrotnie urząd konsula (w latach 31-23 p.n.e.). Używał oficjalnej tytulatury Imperator Caesar Divi filius Augustus. August sprawował pełnię władzy, skupiając w swych rękach kilka różnych urzędów oraz rozmaite kompetencje nadzwyczajne, nadane dożywotnio przez senat. Jego rządy były rodzajem dyktatury wojskowej pod pozorem utrzymania republiki. Obdarzony władzą przez senat i wojsko, mógł prezentować się jako elekt społeczeństwa rzymskiego.
Oktawian podzielił prowincje na senatorskie i cesarskie:

    senatorskie: prowincje wewnętrzne, zespolone z Rzymem – np. Azja i Afryka, nie stacjonowało w nich wojsko (tylko jeden legion w Afryce), zarządzane były przez prokonsulów i propretorów
    cesarskie: niedawno zdobyte (np. Galia) wymagające stałej armii, zarządzane przez legati pro praetore – legatów oraz prokuratorów (w mniejszych prowincjach).

Ściągał jednak podatki także z prowincji cesarskich. Od roku 23 p.n.e. miał władzę wojskową nad wszystkimi prowincjami i całą armią (imperium proconsulare).
Koloseum-było symbolem potęgi cezarów Rzymu.
W 213 roku n.e. obywatelstwo rzymskie otrzymali wszyscy wolni mieszkańcy imperium. Władcy propagowali kult osoby cesarza, w Rzymie rozwijały się religie wschodnie, również chrześcijaństwo.
Po śmierci ostatniego członka dynastii Sewerów w 235 roku n.e. rozpoczął się okres uzurpacji, wojen domowych i chaosu wewnętrznego. Państwo przeżywało kryzys gospodarczy, a ponadto wzrosło zagrożenie ze strony plemion barbarzyńskich. Lekarstwem na tą sytuację było wprowadzenie nowego ustroju, dominatu.

Cesarze: Dioklecjan i Konstantyn I Wielki przeprowadzili reformy ustrojowe, w wyniku czego państwo stało się monarchią absolutną (dominat). W 313 roku n.e. Konstantyn Wielki przyznał chrześcijanom wolność wyznania i równouprawnienie z religią oficjalną. W 395 roku n.e. (po śmierci Teodozjusza I) nastąpił podział państwa na Cesarstwo Wschodnie (ze stolicą w Konstantynopolu) i Cesarstwo Zachodnie (ze stolicą w Rzymie).

Dominat zrywał całkowicie z pozorami republiki, przekazując pełnię władzy cesarzowi. Za ojca tej formy rządów uznaje się Dioklecjana, chociaż proces przemian zapoczątkowany został już w połowie III wieku n.e. Reformy zaprowadzone w państwie pozwoliły mu trwać nieprzerwanie aż do końca V wieku n.e., kiedy to atakowane ze wszystkich stron i podzielone państwo rzymskie musiało ulec.

Upadek państwa datuje się na 476 rok n.e., co jest związane ze zdobyciem Rzymu przez Odoakra oraz obaleniem rządów ostatniego cesarza Cesarstwa Zachodnio-rzymskiego, Romulusa Augustulusa.
1.Czym było Koloseum?
2.Co doprowadziło do upadku Cesarstwa Rzymskiego?
3.Czym był pryncypat i dominat?


Pracę  przygotował Jakub B.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz